Beknopte Biografie 

Steve Spruyt ziet in de vroege jaren tachtig voor het eerst de zon rijzen boven de Kempense heide. 

Na een klassieke bouwopleiding en een eerste professionele ervaring binnen deze sector vindt hij de weg naar een opleiding vrije kunsten in Sint Lucas Brussel. 

Als bouwvakker ligt Steve in de knoop met zijn eigenheid, niet wetende hoe hij uiting moet geven aan wat hij voelt en ervaart wanneer hij kijkt naar wat er rondom hem gebeurt. Om dit te kanaliseren start hij een zoektocht die hem langs verschillende kunstdisciplines leidt. Al snel vindt hij zijn gading in de film, de fotografie en de tekenkunst.

Zijn passie voor de film leidt tot de oprichting het productiehuis French 8. Binnen dit project maakt Steve samen met enkele vrienden sociaal geïnspireerde culturele documentaires en kortfilms. Een eerste prijs op het Vlaams kortfilm festival te Sint-Niklaas en het bijzonder positief onthaalde Canvasprogramma ‘4maal7’ getuigen van gedrevenheid, passie en professionalisme.

Tussen de opdrachten en projecten als bouwvakker en filmaker door blijft de tekenkunst echter een grote aantrekkingskracht op Steve uitoefenen. 

Een bezoek aan de Retrospectieve tentoonstelling van Constantin Émile Meunier in KMSK wakkert zijn interesse in het sociaal realisme aan en hij besluit zich deze stijl eigen te maken. De bouwvakker-filmmaker wordt beeldend kunstenaar.

Zijn keuze voor sgraffito is zowel het voortvloeisel als de samensmelting van zijn persoonlijke ervaringen als bouwvakker, zijn passie voor fotografie en tekenen, en bovenal zijn interesse in de bouwvakker, als beroep en als medemens.

Steve Spruyt brengt deze eeuwenoude techniek 'sgraffito' weer tot leven en geeft er zijn persoonlijke toets aan door de muur zelf uit zijn context te halen. Door een kader rond de sgraffito te plaatsen geeft hij er een andere dimensie aan. Een statisch tafereel wordt een dynamisch object.